KÜRT HALKI ABDULLAH ÖCALAN HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYOR!

Bazı liderler, zekalarını ve enerjilerini yönetme işlerinin çoğunu kontrol etmeye ayırır; detaylara düşkün ve her şeyle uğraşma meziyetine sahiptirler. Ancak bazıları da tam tersine her şeyle uğraşmaz, bir dizi önemli meselelerde idare etme insiyatifini kullanır ve genellikle idare işlerinin çoğunu güvendiği ve emri altındaki görevlilere bırakır.  

Eleştirmenler ve yönetim uzmanları her iki lider profilini yanlış bulur ve bunun yerine vasat ve mutedil bir yol izleyen liderin çok daha başarılı olacağını önerir.  Bu mahfilde, Hobbes ve Machiavelli, siyasi hareketleri yönetme hususunda, liderleri kurnazlığa ve manipülasyona teşfik eder.  

Eleştiri sanatı, kültürü ve teorisi üzerine sanırsam  en kapsamlı çalışmalar yürüten ”Frankfurt Ekolü”dür. Bu ekolün üyeleri olan yüzlerce düşünür, ”eleştiri teorileri”ni bilimsel ve entelektüel zaviyede gerçekleştirmiştir. 

Gerçekçi düşünmeyenler zalim ile mazlum, yöneten ile yönetilen, hak ile batıl arasındaki farkı, geometrik ve aritmetrik bir hesapla ortaya koyamazlar.  Çünkü ütopyacı düşünceler hayatı bulanık görür. Tıpkı Goethe’nin ”Fauts”u gibi, ”Ah şu an, o kadar güzelsin ki, ebediyen öyle kal!”  

Realistler ve Post Modern Düşünürler ”bu şey berraktır” ya da ”kesin  böyledir” demiyorlar; belirsizlikle temas kurarlar, ondan bulduklarını, gördüklerini ve his ettiklerini bilim dünyasıyla paylaşırlar.

Dolayısıyla doğruluk sabit bir şey değildir; bugün doğrudur, yarın doğruluğu yanlışlama ihtimali yüksektir! Ama hakikat öyle değildir; çünkü hakikat ontolojik ve primordiyal yasalardır. Kişinin bir ”şeyin” farkında olmaması, mekan ve zamanı geometrik ve aritmetik hesaplayamaması demektir! Sanırsam şunu demek istiyorum:  

 Ahmaklara her gün gülüyorum (!) Çünkü olmayan bir şeyi olmuş gibi gösterirler. Eleştiriyi ve sevgiyi birbirine karıştırarlar ve aynı klasmanda görürler. Yapamadıkları bir şeyi başkasına söylerler, iyilikten çok bahs ederler; ama kalplerinde sadece kötülük barındırırlar! 

Hiç bir şey olmayıp (sıfır)  kendini bir şey zan eden ve suyun üzerinde yürümeye cesaret eden bu sarhoşların sayısı bir hayli fazlayken; Kürt düşünce dünyasında eleştirel teorisyenlik yapabilen bir yazarın hala içimizden  çıkmamış olması düşündürücüdür! Oysa ki bilinmsel değerlendirmeler ve eleştirel teoriler özgürleştirir. 

Lider ve liderin misyonuna yönelik yapılan ”eleştiri teorileri” konusunu Kürt lider Abdullah Öcalan üzerinde somutlaştırmak istiyorum. Kürt yazarlar liginde şimdiye kadar Abdullah Öcalan’ın liderlik performansıyla ilgili tek bir eleştirel makale ve tek bir eser yazılmadı. 

Bunun yerine Abdullah Öcalan’ın şahsını hedef alan Küfür, aşağlama ve iftira içerikli yazılar yazılmakla yetinildi. Öyle ki bu fırka her fırsat bulduğunda Abdullah Öcalan’a ağza alınmayacak çirkin sözler savururken, benim de bu küfür orkestrasına katılmam için özel bir çaba harcandığını söyleyebilirim!

 Diğeri ise PKK içinde  Abdullah Öcalan’ı ilk putlaştıran, marjinal ve radikal gruptur. Öcalan’dan çok daha Öcalancı olan, onun isimiyle isim yapan, düzen kuran ve  kendine rakip gördüklerini Öcalan ismiyle dışlayan, hedef gösteren ve tasviye eden bu tür Apocuları Abdullah Öcalandan dinleyelim: 

”Benden daha muthiş bir Apocu ortaya çıkıyor, ”en doğru apocu benim diyor” ”Nasil Kürt olduğunu ispatla” diyorum. Eylemde, anlamada, okumada ve örgütlemede hizmet yok; ama isim yapmada da üstüne yok. Önünü bıraksam hepsi beni kat be kat aştığını söyleyecek. Hepsi astığı astık kestiği kestik” SERXWEBUN, Şubat 1993

Bu ‘‘çok bilmişler” fırkası Öcalan’ın liderlik misyonuyla ilgili bilimsel bir çalışma ortaya koymaları gerekirken, Küfür, iftira, manipülasyon ve PUTLAŞTIRMAYI tercih ettiler. Bu duruma bilimsel şahitlik yapmam gerektiğini fark ettim ve 25 Şubat. 2020 tarihinde ”PKK lideri Abdullah Öcalan’a Mektup” başlıklı bir yazı kaleme alarak mütefekkir olma sorumluluğumu yerine getirdiğimi sanıyorum. 

Doğrusu Abdullah Öcalan’ın hayatı, elem ve kederden başka bir şey değildir! Çok büyük bir sorumluluk altında olduğunu, koşulların kendisini çok zorladığını, müzakere edecek bir kaç Kürt fikir insanına ihtiyaç duyduğunu, halkına ÖZGÜRLÜK  SÖZÜNÜ verdiğini ve halkın ona sonsuz güvendiğini his edebiliyorum. 

Evet, bazıları Öcalan’ı sevse de sevmese de  Kürt halkının ezici çoğunluğu onu  kurtarıcı bir lider, işgalçi devletlerle müzakere masasına oturması gösterilen bir lider, tüm dünya’da tanınan bir lider ve yüreklerinin başkenti gördükleri bir lider görüyorlar. 

Yeri gelmişken değerli okurlarıma Öcalan hakkında ne düşündüğümü paylaşmak istiyorum: Bir dizi  konularda onun gibi düşünmesem de  şu gerçeği söylememe engel değildir: Abdullah Öcalan’ı felsefe, sosyoloji, modernizim ve siyaset bilimi konularında yetkin bir müteffekir ve hatalarıyla birlikte genel anlamda başarılı bir lider görüyorum! 

Evet, Kürtler içlerinde dünyaca ünlü, akıllı ve barışsever bir lider çıkarmayı başardılar! İkincisi, içlerinde çıkardıkları bu lidere bağlılar; ona güveniyorlar, onu seviyorlar, değer veriyorlar, büyükleri ve öğretmenleri görüyorlar! 

 Bu liderin ”barış süreci”ni, realist ve paragmatist bir epistomoloji izleyerek, başarıya tam imza atmışken; tercübesiz ve marjinal bir kaç HDP’li yöneticinin  herşeyi alt üst ettiğini düşünüyor. 

Ancak Türkler henüz Kürtler gibi içlerinde  akıllı ve barışsever bir lider çıkaramadılar! Türkler aralarında akıllı ve barışsever bir lider çıkarmayı başarabilirlerse, çıkaracakları bu lider Abdullah Öcalan ile el sıkacaklarını düşünüyorlar! 

Dolayısıyla 50 yıllık savaşı engelleyen tek şeyin, akıllı ve barışsever liderlerin politik stratejileri ve şansına ortaya çıkacak GÜÇ DENGESİDİR! Siyaset bilimcilere  göre,  güçlü değilseniz egemen olan güç sizi, rüzgarın yaprağı savurduğu gibi savurur. Hiç şüphesiz güç askeri, siyasi, ekonomik, medya ve psikolojik amilleri kapsar. İkincisi, güçler birbirlerini dengelemediği zaman, kaos ve tedhiş iklimi hüküm sürer. Ama güçler birbirlerini dengelediği vakit, şekavetin yerine  suhulet geçer. Gene de siyaset bilimciler en iyi güç türünü rasyonel ikna yöntemini referans gösterirler. 

Bu zaviyede Kürtlerin, geometrik ve aritmetrik gücünü hesaplayarak HDP’yi teorileştiren PKK lideri Abdullah Öcalan, HDP‘yi pratik alana kanalize eden  ve milyonlara mal eden gene PKK’ nin real gücü bir gerçek!

Son olarak şunu söylemek istiyorum:Türkler, Araplar ve Farisiler biz Kürtlerin öğretmenleri değildir! Biz Kürtlerin öğretmeni  Kawayê Hesinker, Ehmedê Xanî, Qazî Mihemed, Cigerxwîn, şehidlerimiz ve Abdullah Öcalan’dır. 

                          Şivan Perwer Bir Sanat Dehası!

                                                                                                    8-8-2022 Brüksel

Sevgili Şivan Perver, sevgili eşim Ayşe ve biricik kızım Arjin ile birlikte bizi ailece evinize konuk ettiğiniz. Gerçekten de benim için kesinlikle inanılmaz bir deneyimdi. Evinizde geçirdiğim süre boyunca sohbetinizde çok büyük bir keyif aldığımı belirtmek istiyorum.

Sıcaklığınız, entelektüel sohbetiniz ve misafirperverliğiniz için büyük bir teşekkürü hak ettiğinizi düşümüyorum.

Kısaca söyleyebileceğim tek şey, insanlığınıza, şerefinize, Kürtlüğünüze ve nazik konukseverliğinize  tüm kalbimle taktir ediyorum ve gönül dünyamdan bir demet gül koparıp zat-i alinize armağan ediyorum.

Sevgili Şivan Perver, müziğin sosyolojisini kısaca şöyle tanımlamak istiyorum: Yeryüzünde hiç bir milletin müzikle alaka kurmadığını söyleyemeyiz. Her millet ve her medeniyetin sprütüel dünyasının müzikle dışarıya yansıdığını söyleyebiliriz. Yani, müzik bir medeniyetin ve bir insan topluluğunun duygu ve düşünce dünyasını ya da mirvanasını en güzel şekilde icra etme sanatıdır.

Bu bağlamda edebi bir düşünceyi ya da bir görselliği en güzel şekliyle yansıtan veya ifade edebilen kişiye de sanatçı diyebiliriz. İkincisi: Sanatçı, gerçek olayları estetik öğelerle birleştirerek insanların zihnine kazıyan ve aydınlık bir uygarlığın başlamasına destek olan kişidir.

Bahs konusu ettiğimiz sanatçı kişilik bazen bir heykel bazen bir şiir bazen bir beste bazen bir müzik ve bazen de bir sahne performansını göstererek sanatını icra eder. Yani kısacası Sanatçı-muzisyen olabilecek insanın, görsel ya da işitsel olarak estetik öğeler üretebilmesi gerekmektedir. Üretemeyen insan sanatçı-muzisyen olamaz.

Pekâlâ., Kürt sanatı ve Kürt müziği bugün dünya müzik liginin neresinde yer alıyor?  Ya da Kürtler, sanat ve müzik alanında yaratıcı olabiliyorlar mı?

Bana göre Kürtler hem sanat ve hemde müzik dalında son yıllarda başarılı işler ortaya çıkarabilmişlerdir. Kürtler eğer bugün, dünya sanat ve müzik liginin en üst sıralarında yer alamıyorlarsa, bu durumun en büyük sebebi Kürtlerin devletsiz olmalarından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Çünkü, sanat ve müzik devletle güçlenir ve devletle tanınır.

Kürt klasiklerine gelirsek; çok sayıda değerli dengbej ve ozanlarımız vardır. Bu anlamda Kürt müziğine ve sanatına her Kürt sanatçısı kendi imkanları oranında katkı sunmuştur.  Dengbejlerimizin büyük bir bölümü, yöre ve bölge düzeyinde dinleyici bulmuşlardır. Ancak o dönemin imkanlarını da gözardı etmememiz lazım.

Lakin Şakiro, yöresel ve bölgesel sınırları aşarak, dört parça Kürdistan ve diyasporada yaşayan milyonlarca Kürtlerin, gönül dünyasında ve müzik repertuvarında taht kurmayı başaran büyük bir dengbejimizdir. Millet olarak Şakiro’ dan gurur duymalıyız. Önemlisi, diğer dengbejlerimizede sahip çıkmalıyız ve dengbejlik  kültürümüzü milli bir sanat haline dönüştürmeliyiz. Çünkü dengbejlik Kürt milli hafızasını temsil ediyor ve  Kürtlüğe dair ne varsa dengbejlik kanalıyla yeni nesillere ulaştırıldığını biliyoruz.

                                      Sevgili Şivan Perver,

dünya müzik ligine dangasını vuran ve tüm halklar tarafından dinlenen çok sayıda ses sanatçısının olduğunu biliyoruz. Kürtlerde, Şiwan Perver ve Şakiro en fazla dinlenen iki büyük ses sanatçısı olduğu hiç kimse inkar edemez. Değerli Şakiro ‘yu daha çok Kürtler dinlerken, za-i alinizi hem Kürtler, hem Türkler, hem Araplar, hem Ermeniler, hem Suryaniler ve hem de dünyanın çeşitli halkları dinliyor.

Gelmiş geçmiş en büyük Kürt sanatçılarından biri olarak kabul ediliyorsunuz ve yaptığınız muzikle ilgili söylenebilecek çok şeyler var. Özellikle ses ve sahne performansınız karşısında izleyicilerinizi adeta  mirvanaya çıkarıyor ve izleyicinin sanat ve ruh dünyasında muhteşem bir müzik iklimini yaşatıyıorsunuz.

Tıpkı Michel Jackson’un ‘’Smooth Criminal’’ adlı efsane parçasının performansında yaptığı ‘’anti-kütleçekimi eğimi hareketi’’ gibi. Yani sahnede ayak parmaklarıyla öne doğru eğildiği ve düşmeden eğik bir pozisyonda kaldığı bir dans figüründen bahs ediyorum.

Oysaki bu performans Jackson’un zekice bir sahne HİLESİYDİ. Sahne ekibi onun için sahneyi önceden hazır hale getirmiştir. Sahne çalışanları kimsenin bu hileyi  görmeyeceği bir bölüme bir tahta yerleştirirler, sağlam şekilde çivilerler ve üzerine ayakabı topuklarının bu çivileri yakalayıp tutunabilecek V şeklinde bir mekanizmayı yerleştirirler. İşte Jackson, sahnede izleyicinin göremediği bu mekanizma üzerine ayak topuklarını yerleştirerek öne doğru eğiliyor ve şow yapıyordu.

Ancak zat-i alinizin sahne performansını Michel Jackson gibi hile yöntemiyle icra etmiyorsunuz.  Sahne performansınız doğal bir trans halidir. Çünkü o sanatın içinde ‘’fenâfillah’’ olmuş birisiniz. İranlı filozof Ali Şeriati, ‘’Yanlızlık Sözleri’’ adlı eserinde belirtiği gibi; ‘’Hasret, acı ve ıstırap duyulan şeylerin ifadesi ya da olması gerektiği halde olmayan şeyin yaratılması demek.’’ derken tam bu noktada Şivan Perwer’ın Kürtlerin hasretini, acılarını ve ıstıraplarını ‘’KİNE EM?’’ parçasıyla dile getirdiğini anımsatıyor biz Kürtlere.

Cegerxwîn’in “Kine em?” şiiri, Kürtleri ontolojik ve promordiyal köklerine dönüştürürken; zat-i alinizin  aynı muhteşem yaratıcı sesinizle buluşunca, özellikle Kuzeyli Kürtlerin yeni bir bağımsızlık hareketine dalga dalga uyanmaya başladınız. Cegerxwin “Kine em?” sorusuna aynı şiirde Şivan Perwer şu cevabı veriyordu: “Cotkar û karker/ Gundî û rênçber/ hemû proleter/ Gelê Kurdistan.” Milyonların yüreğini isyana kaldırıyordunuz.

Sevgili Şivan perwer’in “Kine em?” parçasını dinlediğimde Ahmede Xane’nin ”Mem Û Zin”, Şakiro’nun ”Siyabend ile Xecê” Fuzuli’nin “Erenler’ Bahçesi”, Shakespeare’in “Soneler”, Mozart’ın ”Requiem”, Pavarotti’nin ”O Sole Mio” eserleri gibi bana muthiş bir mutluluk veriyor. En önemlisi Şivan Perwer, Kürdistan bağımsızlık fikrini ve bilincini milyonlarca Kürtlerin, ruh ve gönül dünyasına yerleştiren ve onları müziğiyle isyana kaldıran, büyük bir sanatçı ve iyi bir entelektüel olduğunuzu itiraf ediyorum. Tekrar teşekkür ediyorum.

Sevgili Şivan Perver,

bakınız bu konuda benim gibi düşünen biri daha var: Kürt lider Abdullah Öcalan, 1999’da Roma’da bulunduğu sırada yılbaşı akşamını Şivan Perwer ve Kürt gazeteci Mahmut Baksi’yle geçirmek ister. Görüşme sırasında her iki değerli Kürt aydını Öcalan’a bunun sebebini sorunca şu yanıtı alır: “Ben bu yola şarkılarla başladım… Benim arzum, sanatsal hünerdir. İyi şarkı söyleyen biri, benim nazarımda yüz komutandan daha önemlidir… Sanata dökülen bir söz, bir merminin yüzde yüz hedefini bulması gibidir… Şivan, Ankara’da hem sesiyle hem de emeğiyle bizimleydi. Etle tırnak gibiydik. Fakat ‘Beko’, bizi birbirimizden uzaklaştırdı. Tabii bazı ahmak Kürtlerin de bunda etkisi oldu, bizim de kusurlarımız oldu… Şivan’ın geldiğini öğrendiğimde, ‘bu çok iyi oldu’ dedim. Biz artık manevi bir birlik yarattık. Manevi birlik olmadan savaş yürümez.”

Kısacası sevgili Şivan Perwer, dünya müzik liginin en iyileri arasında yer almayı başaran büyük bir Kürt mamoste! O benim, müzik konservatuvarımın başkenti ve ”hozanê  Kurdistan” ve ”endamê Kurdistan”ı dır!

Sevgili okurlar!

Uzun bir süreden beri güncel yazılar yazmıyordum. İsrail ile Hamas, Cihad ve Hizbullah terör örgütleri arasında yaşanan savaş ve İslam dünyasında dalga dalga yayılan, YAHUDİ VE İSRAİL düşmanlığı beni bu yazıyı kaleme almaya mecbur bıraktı. Önce İsrail milletine ve Yahudilik meselesine kısaca değinmek istiyorum.
Birinci Fasıl!
İsrail milleti ve yahudiler Yakup, Musa ve Kudüs’ü inşa eden Süleyman peygamberin öz torunlarıdır. İnsanlık tarihinde hiç bir milletin hikayesi yahudiler-İbraniler gibi acılarla yazılmamıştır! İki bin yıl boyunca dünyanın her ülkesine sürüldüler. Tarih boyunca gadre uğradı, sürüldü, yakıldı, topluca katledildiler. 1940-1945 yıllarında 1 milyon çocuk, 2 milyon kadın ve 3 milyon yahudi vahşice öldürüldü!
Hristiyan alemi Yahudilerin insan ve mazlum olduğunu ancak ki Nazi soykırımından hemen sonra itiraf edebildi; ancak İslam dünyası hâlâ Yahudileri ‘’LANETLİ BİR KAVİM’’ olarak görüyor! En son 08.10.2023 tarihinde Hamas, ‘’Aksa Tufanı’’ adında binlerce kısa mesafeli füze fırlatarak üç binden fazla sivilin ölmesine sebep oldu. Bu terör saldırısının gerçekleştiği saatlerde, İslam ülkelerinde siyasal İslamcı fırkalar sokaklarda tekbir eşliğinde çıktılar ve bu terör saldırısını büyük bir ibadet olarak kutlamaktan imtina etmediklerini hep birlikte televizyon ekranlarında izledik.

Müslüman milletlerin İsrail’e kin ve nefretle düşmanlık beslemeleri realiteyi değiştirmez. İsrail Ortadoğu’nun birinci ve dünyanın ilk 27 demokratik devletidir! Ayrıca İsrail halkı özgürdür; ancak İran halkı,Türk halkı ve hiç bir Arap halkı özgür değildir. Dolayıısyla Yahudi ve Müslümanların hakikatinin şu olduğunu düşünüyorum: Filistinlilerin İsrail devletiyle yaşadıkları sorun, İslami bir sorun değildir. Bu sorun, Arap, İsrail ve uluslararası güçlerin sorunudur!
İnsanlığa yemin ederim ki; bugün İsrail gücünde bir Müslüman devleti olmuş olsaydı eğer; bütün Yahudileri katl ederdi.
                                                                          İkinci Fasıl

Bir de ÇOK KISACA ‘’Filistin Meselesi’’ne bakalım. Tarihte Filistin diye bir devlet olmadığı gibi, Filistin diye bir dil, bir milliyette yoktur. Yani, tarihte Arap devletleri, Arapça kadim bir dil ve Araplar adında kadim bir millet vardır…

Bu meselede, kimsenin hayranı ve militanı olmadığımı belirtmek istiyorum! Siviller mahsundur, onları öldürenler katildir. İki din ve iki halk arasında adaleti tesis eden şeyin DİN, KAN, DÜŞÜNCE ve DUYGU bağı olduğunu düşünmüyorum. Tam aksine, iki din ve iki millet arasında adaleti sağlayan şeyin HUKUK olduğuna inanıyorum. Dolayısıyla eskilerin tabiriyle İsrail, Filistin ve Hamas’ın teslis-i zâviye meselesini şöyle ifade etmek istiyorum. FİLİSTİN haklı değildir, İSRAİL haklıdır ve HAMAS terör ve cahaletin temsilcisidir.

  Üçünçü Fasıl

Siyasal İslamcıların ne kadar sahtekar ve munafık olduklarını gayet iyi bilenlerden biriyim. Evet, bu işlere 13 yaşında (1984) el attım ve 28 yaşında (1999) (yaka silkeledim!
1999 yılında net olarak şu gerçeğin farkına vardım.

Dünyanın en karanlık noktası islamcı düşünce ve dünyanın en sevimsiz noktası İslam ülkeleri!
Gezegenimizde 2 milyar müslüman nufüs, 56 Müslüman ülke ve 22 Arap devlet olmasına rağmen Türkler, dünyayı Türkleştirmek ve dünyanın hükümdarı olmayı murad ediyor. Araplar ise YAHUDİLERİ YOK ETMEK, her insanı, her toplumu ve her inancı Müslüman yapmak istiyor.

Bakınız, Yahudilerin ve Kürtlerin yerküredeki ahvalini ancak şöyle özetleyebiliriz. Dünyada tek bir Yahudi devleti var ve gene dünyada nüfusu en fazla olan DEVLETSİZ millet Kürtler!
Evet, beyler! Bu dünya adil değil ve bu dünyada en fazla Kürtlere, Çingenelere ve Yahudilere kötülük yapıldığını düşünenlerdenim. Çünkü yerküremizin nasıl haksızca taksim edildiğini, sizce de şu rakamlar gerçeği en güzel şekilde özetlemiyor mu?

Dünyanın toplam yüzölçümü: Beşyüz On milyon!
Rusya Yüzölçüm: On yedi milyon!
Arap Yarım adasının yüzölçüm: Üç milyon!
22 Arap devletinin toplam Yüzölçümü: On Dört milyon!
İSRAİL Devletinin Yüzölçümü: YİRMİ İKİ BİN!
DEVLETSİZ OLAN KÜRTLERİN YÜZÖLÇÜMÜ: 530.000!
Elinizi vicdanınıza koyun ve hakikati siz söyleyin!

                                                                 Dördüncü ve Son Fasıl!
Halklar tarihlerinde bu yana muhakkak birbirlerine güzel şeyler yapmışlardır. Ancak hiç bir millet ve hiç bir din Kürtlerin özgürlük mücadelesinin yanında durmamıştır. Lakin Kürtler her milletin acısına koşmuş; herkesin dinine, ideolojisine, devletine ve özgürlük mücadelesine yardım elini uzatmıştır. Ancak Kürtlerin bir bölümü ulusal kurtuluş mücadeleyi değil ‘’İslam kardeşlik’’ mefküresini tercih etmiştir.
İşte onlardan biri de Kürt toplumunun %1’ni temsil eden ve Kürt sosyolojisinde kırk yıldır bir türlü karşılık bulamayan Hüda-Par-Hizbullah fırkasıdır. Çünkü bu fırka İslamcı hareketlerin, İran ve Türk devletinin ortak bir projesi olarak ortaya çıkarıldı! Burdaki gaye, Kürt yurtseverliğini ve vatanperverliğini İslam’a tahvil etmek ve İslam’ın sılahıyla Kürt ulusal bilinçine suikast yapmak.

Şimde bu, HÜDAPARLILARI geçmişteki Hıristiyanlık kozmolojisine benzetiğimi belirtmek istiyorum: Biliyorum; bu fırkanın musbet ve menfi konularda entelektüel bir fakülteye sahip olmadığını. Şöyle ki; Hıristiyan teolojisinde İsa Allah’ın temsilcisi, Havârîler İsa’nın temsilcisi, kilise ise de havârîlerin temsilcisi!
Hüda-Par’da yanılmıyorsam, kendisini ‘’Allah’ın partisi’’ ve ‘’Allah’ın askeri’’ görüyor! Bu çok ilginç bir durum(!) Oysaki Allah’ın ne bir devleti, ne bir partisi ve ne de bir ordusu vardır! Çünkü evreni yoktan var eden Allah, bu tür saçma sapan sıfatlardan münehzzehtir.

Şimdi yazımın son faslında Kuran’da ŞAMPİYON!
Hamas’da ŞAMPİYON!
Filistin’de ŞAMPİYON!
Kudüs’te ŞAMPİYON!
‘’İslam kardeşliği’’ ve ‘’Ümmetin Birliği’’ konusunda ŞAMPİYON!
Kölelikte ŞAMPİYON! Ve Kürdistan meselesinde KÜMEDE kalan Hüda-Parlıların şu sorularıma yanıt vermelerini istiyorum.

Ey Huda-Parlılar,
80 ve 90’lı yıllarda Türk Devletine “TÂĞUT” ya da “darül küfür” diyordunuz! Öyle değil mi? Hayrola! Bugünde Huda-Par adıyla ‘’Tağut’’ dediğiniz ‘’Çankaya Puthanesi’’ne tilavetler eşliğinde secdeye durmuş ve ona yemin ediyorsunuz! Bu durumda müşrik olmuyor musunuz?
Ey Hüda-Parlılar,
biat ettiğiniz ve İslam’ın hamisi gördüğünüz ‘’Yahudi Cesaret Ödülü’’ alan ve TEK Müslüman olma ünvanını elinde buklunduran Recep Tayyip Erdoğan’dır!
Türklerin Kasrü’l-Beyza Saray’ın da oturan Recep Tayyip Erdoğan’nınıza Ocak 2004’teki Amerika ziyareti sırasıda New York’ta “Amerikan Musevi Komitesi” tarafından “Yahudi Cesaret Ödülü” verildiğini bilmiyor muydunuz? Ya da şöyle sorayım: Yahudilerin dostu biat ettiğiniz Erdoğan mı, yoksa sevgili mustazaf Kürk halkının lideri Öcalan mı?

Ey Huda-Parlılar,
daha dün, Kobané ve Şengal’de IŞİD teröristleri “Allahu ekber” sloganıyla Kürt kadınlarını demir kafesler içinde ”cariye” olarak satarken, neden DİYARBAKIR MEYDANINA İNMEDİNİZ? 

Benzer şekilde Cizre, Nusaybin, Sur, Gever ve Silvan’da T.C.’nin Esadullah timleri de “Ya Allah, Bismaillah, Allah’u Ekber” sloganlarıyla Kürtlerin yatak odalarına kadar girerken; ‘’ aşk burda yaşanır’’ diyen işgalçi Türk asker ve polisine karşı neden tekbir çekmediniz ve yaşasın! Kürdistan, demediniz?
Ey Hüda-Parlılar,
mustekbir Türk devletiniz Rojava Kürdistan’da sivilleri, hastahaneleri, ibadet yerlerini ve elektrik santralini bombaladığında neden sokaklara inmediniz?

Ey Hüda-Parlılar,
Filistin’e özgürlük ve bağımsızlık için meydanlara çıkıyorsunuz. ‘’Filistin’’nin haseten devlet olması için ‘’canımız fedadır Filistin uğruna’’ diyorsunuz! Doğru mu? Ancak Kürtlere Türk, Arap ve İran devletine REÂYA olmayı ibadet sayıyorsunuz! Neden? 

Ey Hüdaparlılar,
ayrıca ne vakit Kürdistan’ın şerefi ve hürriyeti uğruna CİHAD etmeyi ve bu uğurda şehid olmayı düşünmüyor musunuz?
Yoksa ALLAH’IN Müslümanlara DEVLET olmayı Farz-ı ayn yaptığını,
aynı ALLAH’IN, Kürtlere ve İbranilere-Yahudilere DEVLET OLMALARINI HARAM KILDIĞINI MI DÜŞÜNÜYORSUNUZ?

Ey Hüda-Parlılar!
Biz Kürtlerin ülkesini işgal eden İsrail mi?
Biz Kürtlerin dilini yasaklayan İsrail mi ?
Biz Kürtlerin nazik civan bedenlerini çarmıha geren İsrail mi?
Değilse o halde DERDİNİZ NE?
Amacınızın hedef saptırmak olduğunu bildiğim için, ancak şu kadarını söyleyebilirim:
Yalın ayaklı Kürt milletinin, İsrail ve Amerika’yla hiç bir sorunu yoktur! Kürtlerin sorunu işgalci müslüman devletlerledir.
Kürdistan Musa, İsa ve Muhammed peygamberin muhkem AYETİDİR! Her kim ki, bu AYETİ inkar ederse ve ona SAVAŞ açarsa bilsinlerki KAFİR-İNKARCI olmuşlardır!
Kürdistan HAKTIR ve mutlaka NURUNU tamamlayacaktır!
Kadir Amaç- Brüksel

Bangawaziya Li Rewşenbîrên Kurd!

Rewşenbîrên hêja yên ku welatê wan di bin dagirkeriyê de ye û mafên wan ên jidayîkbûnê bigire heya mafê perwerdehiya bi zimanê dayikê jî tê înkarkirin û qedexe kirin!

Li ruyê cîhanê bi temamî, 56 dewletên misilman hene. Tenê 22 ji wan dewletên Ereban in. Baş e, ma em ronakbîrên Kurd ne sûcdar in ku Kurdên bi nifûsa xwe ya 50 milyonî û rûbera erdnîgariya 530 hezar metreçargoşe hê jî li ser gerstêrka me bêdewlet in? Dema ku li dijî çar parçeyên welatê me şerekî hovane diqewime, welatê me tê wêrankirin û hewl tê dayîn pêşeroja me were tarîkirin, em nikarin li hember tiştên ku diqewimin ji ber berpirsyariya rewşenbîrên rasteqîn xemsar bimînin. Di vê wateyê de pêwîstiyeke dîrokî ye ku rewşenbîrên Kurd li cîhanê, li çar parçeyên Kurdistanê û bi taybetî jî li Ewropayê hewldaneke sazîbûnê bidin meşandin.

Pêwîstiya me bi lezgînî bi yekîtiyek heye ku pişta xwe bi tu pêkhateyên leşkerî û siyasî ve girê nede li dijî jenosîda berdewam a li ser gelê me, li ser bingehê azadî û rizgariya me be, berjewendiyên me yên netewî di ser partiyan re bigire û xizmeta serxwebûna welatê Kurdistanê bike. Di bin statûya kolonyal û rizgariya neteweya Kurdistanê de ye.

Bi vê boneyê em bi berpirsyariya ku dawî li hebûna siyasî û leşkerî ya dagirkerên Tirk-Ereb-Fars li welatê xwe bînin, bêrêxistinbûna xwe veguherînin yekitiya neteweyî û bi hişmendiya zanistî, demokrasî û edaletê bi armanca netewetiya xwe tevbigerin.

Ji bo ku rewşa heyî bi awayekî realîst binirxînin, ji bo ku fikrên stratejîk ên bikêrhatî derxînin holê û ji bo pêkhateyên siyasî piştgirîya rewşenbîrî bê kirin, ez pêşniyar dikim ku bi navê “TEVGERA AZADÎYA KURDÎ ya AZAD” konferanseke berfireh bê lidarxistkin û li seranserê Kurdistanê zemîneke guftûgoyê ya berfireh bê çêkirin.

Karên partî, rêxistin û dezgehên siyasî cuda ne; lê ew dikarin nûnerên xwe bişînin konferansa ku em pêşniyar dikin. Li gel berjewendiyên neteweyî, saziyên siyasî jî ji bo hebûna xwe ya rêxistinî nîşan bidin, li berjewendiyên xwe yên rêxistinî-partî difikirin û temaşe dikin. Li aliyê din rewşenbîr di vê pêvajoya dijwar de nirxên netewî, rizgariya netewî, yekîtiya netewî û ronakbîriya civakî esas digirin.

Weke ku tê zanîn ronakbîr ew kes e ku azadiya gelê xwe an jî civaka ku tê de ye diparêze, hawîrdora dîrokî-civakî bi awayekî kur analîz dike, pirsgirêkan derdixe pêş û ji bo pêkanîna rewşek çêtir têdikoşe. Bi hişmendiya berpirsiyariyê jîngehek xweşiktir û xweştir. Bi kurtî, rewşenbîr ne xwedî partî, ne serok û ne jî berjewendî ye. Ronakbîr wijdan, pênûs, pirtûk û mamosteyê civakê ye. Yan jî pêxemberê civakeke ku hatiye tevizandin û bûye kole ye.

Di encama perçebûna Kurdistanê de şert û mercên kolonyalîzmê û belavbûna Kurdan li seranserê cîhanê, li Ewropayê dîasporayeke Kurd derket holê. Îro ji her demê zêdetir mecbûrî ye ku rewşenbîrên Kurd bibin yek. Pêdiviya lezgîn bi pêkhateyek rêxistinkirî heye ku bi berpirsyariya rewşenbîran li hemberî têkoşîna azadiyê ya her çar parçeyên Kurdistanê, di ronakbîriya civakî ya gelê me de bibe alîkar û mafên wî yên netewî biparêze.

Rewşenbîrên Kurd di demeke kurt de dikarin çi bikin? Bi zanîna wê yekê ku gelê Kurd rastî asîmîlasyoneke giran û heta qetlîameke giran tê, dikare rola pirekê di navbera partî û sazîyan de bilîze, her wiha bi parastinê re piştgirî û perspektîfek manewî bide doza neteweyî ya ku li her parçeyekî Kurdistanê pêş dikeve. Yekîtiya neteweyî ya di navbera partiyan de. Pêşxistina dostanî û peywendiyên dîplomatîk bi Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê, dewletên Ewropaya Rojava, welatên Îslamî, Neteweyên Yekbûyî, Parlamentoya Ewropayê û saziyên navneteweyî yên mîna wê re û globalîzekirina doza serxwebûna Kurdistanê dikare pêşengiyê bike.

Ji bo van pêşniyarên li jor û hîn girîngtir û lezgîntir pêwîstî bi konferans û rêze konferansan heye. Ji ber vê yekê ez pêşniyar dikim ku beriya niha di nav me de “Komîteya Amadekar” bê hilbijartin û heta niha rewşenbîrên ku ev deklerasyon îmze kirine bên cem hev û piştî rêze konferansên li pêş me bibin sazî.

Ligel rêz û silavan.

Kadîr Amaç

Belçîka-Brûksel

Têbînî: Hevalên rewşenbîr, ên ku danezanê dixwînin û dixwazin îmze bikin, dikarin nav, paşnav, şax û navê welatê ku lê dijîn binivîsin û ji navnîşana jêrîn re bişînin:

Kadiramac@hotmail.com